මේ පිටුව මා ලියන

මා ලියන මා බලන
කිසිවෙකුත් නොම බලන
ම විසින්ම සියක්වර
මටම ගුණ දොස් වයන
මගේ දුකට
පමණක්ම
මටත් මතකෙට නැගෙන
සත්තමයි ආදරෙයි
මේ පිටුව මා ලියන 

ගුරුතුමිද නුඹම විය

නින්ද නැති රාත්‍රියක
සිතුවිල්ල නුඹම විය
නිදින පැය කිහිපයේද
සිහිනයත් නුඹම විය ..
මසිත ගත් හැමදෙයම
මා වින්ද ඒ සැමදෙයම
නුඹම විය නුඹම විය ...

මතක මන්දිර තැනුව
තනුව නැති ගී ලියුව
හදේ මුළු සතර දිග
ජීවිතය නුඹම විය

මද සුළගේ පාව එන
මදනලක හාද උන
ජීවිතය කියා දුන්
ජීවිතය නුඹම විය


කදුළු මත දිවි ගෙවන
නුඹ නැතිව මා සොයන
ආදරය පසක් කල
ගුරුතුමිද නුඹම විය 

හැර යන්න මගෙන් දුර

හැර යන්න මගෙන් දුර
ඔය හිතට දැනුනාට
මයේ  හිතේ ආදරය
වළලන්න හැකිවේද ..
අහිමි බැවු  දැන  දැනම
නුඹට පෙම් කල මෙමට ..
උහුලන්න හැකි බවට
සිතුනි නම් ඒ කෙලෙස ..
නුබේ සතුට වෙන කොහිද
රැදෙන බව දැන  දැනම
පෙම් කරමි තවම මම
වෙන කුමක් කරන්නද 

නිල් නෙතු තරු මල් ඇහැරුනා

නිල් නෙතු තරු මල් ඇහැරුන
මුතු පිණි වැස්සට සේදුණ
අහිංසකම ආදරේක හිමිකාරයා මං
අහිංසකම ආදරේක හිමිකාරයා මං

දෙනුවන් කදුලින් තෙත් කළ
හිමි නොවී වෙන් වී ගෙන ගිය
අහිංසකම ආදරේක හිමිකාරයා මං
අහිංසකම ආදරේක හිමිකාරයා මං

විසිරුන පිණි කැට ඉසිරෙන
නළ මුදු සුවදක් පැතිරෙන
මිලිනව ගිය ආදරයක හිමිකාරයා මං
මිලිනව ගිය ආදරයක හිමිකාරයා මං

අද ගොඩක් සීතල දවසක් ..

අද ගොඩක් සීතල දවසක් ..
වහිනවා වහිනවා ඒ මදිවට ..
විසික් කරලා දන්නා තරම් හුලගක් කඩාගෙන එනවා ...
ලස්සනයිද මේ වැස්ස ..
සුන්දරයිද නුවරඑළිය ...
අනේ මන්ද ..
හෙටත් පාන්දර 5 කණිසමට
ඇහැරිලා වැඩට යන්න ..
මතක් වෙද්දීත් හිතට ...
සොදුරු නැ  සීතලත් ..
සොදුරු නැ  උඩරටත් ..

හරි අපුරුවට ඔය ගැන හිතාගෙන

හරි අපුරුවට ඔය ගැන හිතාගෙන
මහා මෙරක් උසට ඔයාව තියාගෙන
ජිවිතයම ඔයා  කරගත්තට .....
දුන්නු හැටි අපුරුයි ....
කල්පයක් විදවන්න ...
මහමෙරටත් වැඩි දුකක් ....
ඇස් අතර දැවටෙන්න ...
කදුළු මත ලියවෙන්න ...
ජීවිතය විදවන්න ...
තනිකමට හුරුවෙන්න ....
එත් දන්නවද තවම
තරහවක් නැ නුබට ...

දර්පණය ඉදිරිපිට

දර්පණය ඉදිරිපිට දර්ශනය මවිත කල
නිසංසල ගං දියක් කැලතුනිය දරුණු ලෙස
බුදුන් දෙසු බණ පදක්
දැනෙන විට හදවතට
පොරවන්න කසා වත ....
සිතෙනු මුත් දහස් වර ...
කෙලෙසෙකින් මිදෙන්නද
බැදුණු බැමි අපමණය ..