Oct 29, 2010

වදිනු මැනවි ලෝ තලයට

කවිය............


දුක්  ගොන්නක්  උහුලාගෙන  කල්පයක් ම  කදුළු  අරන්
කුසගින්නට  බඩ  වියතට  
ජීවිතේම   උගස්  කරන  අත්මයම  පුජා  කරන
කාට  උනත්  කාගේ  උනත්  ඒ  කදුලක  ඒ  සුසුමක 
ඇති  ජිවිතේ දුක තේරෙන්නට  එක  පහනක්  නොවේ  පහන්  
දස  දහසක්  පුජා  කරමි  .......
අනේ    මෙතේ   බුදු   හිමියනි
වදිනු   මැනවි  ලෝ  තලයට . ..
සරණක්  නැති  මේ  අසරණ  මිනිස්සුන්ට  පිහිට  වෙන්ට
ලොවුතුරු  බුදු  බන  පදයක
සැනහිලා  සිත   නිවෙන්න .....
වදිනු  මැනවි  බුදු  හිමියනි ......

1 comment:

සිංහල කවියට අරුතක් වන්නට නොව හිතට දෑනෙන සිතුවිලි වලට අකුරක් වන්නට

ලපටි සිපටි මහා ප්‍රාණ

 ගිනි කාස්ටක ඉඩෝරයක  ඉර හැංගුන එක දවසක   ලපටි සිපටි මහා ප්‍රාණ  නැටුම් නටනවා ....... ලොකු ලොකු වයසක කස්ටිය  එන පෝයට ගංවතුරට  ප්ලැන් ගහනවා ....