Oct 14, 2011

පොඩ්ඩක් හිතන්න

කවිය............
 
ජීවිතය හිතන  තරම්  සරල නැ උනාට ජීවිතය හරිම ලස්සනයි. ඇයි දන්නවද ? වෙලාවට දේවල් අපිට බලපාන විදියටම දේවල ලස්සන හරි අවලස්සන හරි වෙන්නේ ... අන්න එක හින්ද වෙලාවක අපිට වටින දේවල් වෙලාවක මලම වදයක් වෙන්නෙත් වදයක් වෙන දේම වෙලාවකට වටිනාම වටිනා දෙයක් වෙන්නෙත් .........
එක ඇත්ත අපි ඇත්ත පිළිගන්න කැමති නැ මොකද අපි මිනිස්සුනේ ...
උනාට මොනදේ උනත් මොන ලස්සන හරි වදයක් හරි වෙන දෙයක් උනත් අපිට ඕන වෙනවා කවදාහරි ඕන වෙනවා කියන්නේ කවදාවත්ම කාටවත්ම පුංචියට හරි වරදක් කරන්ට එපා කියලා ...
බනින බනිවි කමක් නැ .. එත් බනින්න යන්න එපා .. ගහන ගහාවි ඒත් ගහන්න යන්න එපා ..වැරදුන එහෙම කාටවත් ගහන්න ඉඩ තියන්න එපා .. අපේ ජීවිතය අපේ. එකට කාටවත්ම පුංචිම බලපෑමක් වත් කරන්ට දෙන්ට එපා .. හැමෝටම තමන්ගේ කියල ජිවිතයක් තියෙනවා හැමෝම ජීවිතය කොහමහරි විදින්ට ඕන .. එත් මතක තියාගන්ට ඕන අපි අපේ ජීවිතය විදින්ට ඕන කියලා. තව කාගේ හරි ජිවිතයක් ඔලුව උඩ තියාගෙන ඉන්නවනම් හරි තව කාගේ හරි ජිවිතයක් අපේ මුළු ලෝකයම කියල හිතාන ඉන්නවනම් හරි හිටියොත් අන්න එදාට අපි පැරදිලා මොකද මේ තරම් ලෝකයේ කවදාවත් එකම මිනිහෙක් වත් දිනුවේ නැ අනුන්ගේ ජිවිතයක් තමන්ගේ ජීවිතය වගේ කරගත්ත . ... මිනිස්සු ඕනේ තම , ආදරය ඕනේ තමා ... එත් අපි කියන්නේ අපි මම කියන්නේ මම .. මම ඉන්න ඕන මට ඕන විදියට මිසක් වෙන යට ඕන විදියට නෙවෙයි මොකද මේ මගේ ජීවිතය මන් ඉපදුනේ හැදුනේ වැදුනේ  මම විතරයි හැමෝම කාලේදී අපිත් එක්ක මුණ ගැහුනා එක විතරයි උනේ.. ඒහැමෝටම තනියම ලෝකේ ජිවත් වෙන්ට බැරි නිසා එත් මතක තියාගන්න කවදාවත් එහෙම අතරමගදී එන යන අය නිසා අපේ ගමන අපේ කැමැත්ත අපේ මිනිස්කම නැතිකරගන්න එපා ... කවදාවත්ම එපා... මිනිස්කම කියන්නේ මහා උතුම් දෙයක් එක විදින්න තනියම විදින්න  .. තේරුම් ගන්න අත් දෙකක් කකුල් දෙකක් ඔලුවක් තිබ්බට මිනිහෙක් වෙන්නෙනෑ කොටින්ම මොලයක් තිබ්බටත් එහෙම තමා ... හැබැයි හොද හදවතක් තියෙනවානම් ..අන්න එතන මිනිස්කම තියෙනවා .. අපි සතූන්  තිරිසනුන් ෙගන් වෙනස් වෙන්නේ එ හදවතින් .  එත් කෑම ටිකකට පුංචි පුංචි වාසි ටිකකට , කෙල්ලෙක්ට  , කොල්ලෙක්ට , ඉඩම් කැල්ලකට  , එහෙමත් නැත්තනම් මිල මුදලකට , ඉර්ෂියාවට අපි ෙවනස් වෙනවනම් අපේ තියෙන මිනිස්කම නැතිකරගන්නවනම් .. තරම් පව්කාරයෙක් තිරිසනෙක් කොහෙවත් නැ මොකද එතන වෙනසක් නැ සතෙක් වෙලා ඉපදුන කියා හරි මනුස්සෙක් වෙලා ඉපදුනා කියලා හරි .. වෙනස තියෙන්න ඕන ස්වරුපයෙන් නෙවේ . ආත්මයෙන් , හදවතින් අන්න ඒක පොඩ්ඩක් හරි හිතට දැනුනානම් ... ගොඩක් වටිනවා ...


Oct 13, 2011

වනය මැද වනගතව

කවිය............


වනය මැද  වනගතව සිටින උන් ඉක්බිතිව
කපා ගති වන පෙතම 
නා ඇසල ‍‍බෝ අතර මොර වීර කෙකටියද
පෙලින් පෙල එකින් එක ..................
කොහෙන්දෝ සිට ඇවිත් එකෙක් කෑ මොර ගසයි 
නවත්තපියව් යකුනේ 
අද පරිසර දිනෙයි .................

වැදි නායක තුමා කරපු කතාවක්

කවිය............
මං හීනෙකින්වත් හිතුවේ නැහැ මෙහෙම ලෝකයක්. ඉස්සර අපි
කෑම බීම ආරක්‍ෂාව ඉල්ලූවේ කිරි කොරහ නටල අපේ නෑ
යකුන්ගෙන්. අද අපිට විනාශ කරපු මිනිස් ඇත්තන්ගෙන්ම අපේ
කෑම වේල ඉල්ලන්න වෙලා. තමන්ගෙම දෙමාපියන් මහළු
වුනාම අනාථ නිවාසෙට දාන ඔය මිනිස්සු අපිට කන්න දෙයි
කියලා කොහොමද විශ්වාස කරන්නේ.

වෙනස

කවිය............
" ප්‍රේමයයි වෛරයයි අතරේ වෙනස කෙස් ගසකටය සමාන යි
බිදුණු දා පුජාව ප්‍රේමයේ ඔහුගේ ආගම වෛරයයි"

ආයෙමත් ලියන්නට හිතෙන්නට දේවල් වෙද්දී
ලියන්න අයෙමත්ම හිතුනා හුග කාලයක් මුකුත්ම 
නොලියා ඉද්දී තනිකමට ආව ගිය හැමෝම ඇහුවා
කිවුවා ලිව්වා ආයේ ලියන්නේ නැද්ද කියලා
මුකුත්ම කිව්වේ නැති මං අ‍යෙම ලියනවා කියන්නේ නෑ
එත් ......................................................







අනේ චේ

කවිය............
කුණුහරුප
විහිලු මැද
ඉඳහිට උගන්වන..
කඩුලු තරඟෙට
පුරුදු කරවන..
ටියුෂන් කඩපොළක
පෝස්ටරයක් මැද
ඉන්නවා නුඹ..
අනේ චේ
උන් නුඹත්
උදුර ගෙන…

ලපටි සිපටි මහා ප්‍රාණ

 ගිනි කාස්ටක ඉඩෝරයක  ඉර හැංගුන එක දවසක   ලපටි සිපටි මහා ප්‍රාණ  නැටුම් නටනවා ....... ලොකු ලොකු වයසක කස්ටිය  එන පෝයට ගංවතුරට  ප්ලැන් ගහනවා ....